Week 44 - Een dagje vrij

Soms is het vroomste wat we kunnen doen een dag vrij nemen.

©Max Lucado


Soms zijn we zo verschrikkelijk druk met van alles en nog wat, dat we onszelf voorbij lopen.
Als we onszelf voorbij lopen, lopen we ook het risico God voorbij te lopen.
En als we God voorbij lopen, dan lopen we onze Bron voorbij.
Lopen we onze Bron voorbij, dan raken we vroeg of laat uitgeput en uitgeblust.

Zelfs in het werk wat we voor de Heer mogen doen, kunnen we Hem voorbij lopen.
We kunnen zo in beslag genomen worden door het werk wat voor Hem moet worden gedaan (volgens ons), dat er weinig tijd meer overblijft voor onszelf, ons gezin enz.
En we denken vaak ook nog dat we heel goed bezig zijn, want we doen het immers voor de Heer.
En toch …

Zou God het van ons vragen dat we onszelf voorbij lopen?
Dat we geen tijd meer hebben voor ons gezin, voor onze vrouw/man, kinderen, voor Hem?

Misschien is het inderdaad wel het vroomste wat we kunnen doen een dag vrij nemen.

De hele agenda stond vol gepland;
geen gaatje was er over.
Elke minuut was kostbaar
en werd daarom zorgvuldig benut.

Zo ging het maar door,
dag in en dag uit
en langzaam maar zeker
raakte je uitgeput.

Geen dag nam je vrij;
het werk moest immers door.
Niemand kon het zo goed als jij,
er was gewoon geen andere keus.

Toen kwam die dag,
de koek was op.
Te laat kreeg je het door,
de gevolgen zijn desastreus.

Ach, had je maar de juiste prioriteiten gesteld,
eens een dagje vrij genomen van het werk.
dan was je nu niet opgebrand,
maar fit, kwiek en sterk.

Rustte zelfs God niet van Zijn werk,
stelde Hij niet momenten in van rust?
Zijn wij meer of sterker soms dan Hem,
of zijn we ons van onze beperkingen bewust?

Wees ijverig;
dien de Heer met vreugde,
maar ga niet aan Hem voorbij.
Vergeet niet wat Hij je heeft gegeven;
draag zorg voor jezelf en die je toebehoren.
Geniet;
neem eens een dagje vrij.


Gods rijke zegen 
en een liefdevolle groet,
Rita